Linggo, Mayo 31, 2015
Huwebes, Mayo 28, 2015
Ayoko na!
Why do we give up, when we could have leveled up?
Tuwing nahaharap tayo sa matinding problema, makikita ang taong pinaka-kinaiinisan natin, o 'di kaya'y papasok nanaman sa opisinang walang humpay ang trabaho, we tend to say that two words, 'AYOKO NA.' Dalawang salita lamang iyon, ngunit madaming definition. Maaaring ang taong nagsabi nu'n ay ineexaggerate lang ang sitwasyon, gusto lang mag-express at maingay, o kung malala na ang emotional breakdown, baka ang ibig sabhin na sa kanya nu'n e, suicide.
Naalala ko tuloy ang palaging kinakanta ng aking Ina, 'Strength arises we wait upon the Lord, WE WILL WAIT UPON THE LORD...' by Chris Tomlin, (listen to the song below). Minsang nasabi nya sa akin na hindi dapat tao ang hinihintay mo, kundi ang Panginoon na tutugon sa iyong mga panalangin. And then lately I realized, oo nga ano, kung ang purpose pala natin ay mabuhay para sa tao, para i-please sila, ay talagang mapapagod at mapapagod tayo. Pero kung si Lord ang sentro ng buhay natin, kung sa kanya umiikot lahat ng ginagawa natin, then everything works smoothly.
Galatians 2:20, 'I have been crucified with Christ and I no longer live, but Christ lives in me. The life I now live in the body, I live by faith in the Son of God, who loved me and gave himself for me.'
Kaya para sa mga taong hanggang ngayon, 'AYOKO NA' pa rin ang bukambibig (pasintabi sa Ate kong nurse na maganda), 'wag kang susuko, just move on. Don't quit, just take A STEP OF FAITH. Nakaya mo nga sa simula e, kayanin mo hanggang dulo.
Kung ikaw naman ay nacoconfuse at hirap na hirap na kulang na lang magalit ka at nagising ka pa sa araw na 'to, MOVE ON. Oo, ang dali nanamang sabihin. Pero mahirap 'di ba? But God created us as social beings. Ayaw niya tayong lumayo sa tao at ikulong ang sarili natin para magmukmok. He wants us to interact, because He knows, we need a brother or a sister that will comfort us. Kung may problema ka, sabihin mo. Lumapit ka sa mga taong alam mong makakatulong sa'yo, hindi kung saan mapapariwara ka lang. God is the god of comfort, and since we are imitators of Jesus Christ, nananalaytay 'yan sa'tin, tayo, na mga anak ng Diyos.
Kung dati'y nabubuhay ka para sa tao, move on, lumelevel up ka. Serve God. Kasi kapatid, this is not our home forever. Masayang mabuhay sa lupa na kasama natin ang Panginoon, what more sa langit kung saan kaharap na natin siya?
Matthew 6:20, 'Do not store up for yourselves treasures on earth, where moth and rust destroy, and where thieves break in and steal. But store up for yourselves treasures in heaven, where neither moth nor rust destroys, and where thieves do not break in or steal; for where your treasure is, there your heart will be also.'
----------------------
*Everlasting God by Chris Tomlin:
Tuwing nahaharap tayo sa matinding problema, makikita ang taong pinaka-kinaiinisan natin, o 'di kaya'y papasok nanaman sa opisinang walang humpay ang trabaho, we tend to say that two words, 'AYOKO NA.' Dalawang salita lamang iyon, ngunit madaming definition. Maaaring ang taong nagsabi nu'n ay ineexaggerate lang ang sitwasyon, gusto lang mag-express at maingay, o kung malala na ang emotional breakdown, baka ang ibig sabhin na sa kanya nu'n e, suicide.
Naalala ko tuloy ang palaging kinakanta ng aking Ina, 'Strength arises we wait upon the Lord, WE WILL WAIT UPON THE LORD...' by Chris Tomlin, (listen to the song below). Minsang nasabi nya sa akin na hindi dapat tao ang hinihintay mo, kundi ang Panginoon na tutugon sa iyong mga panalangin. And then lately I realized, oo nga ano, kung ang purpose pala natin ay mabuhay para sa tao, para i-please sila, ay talagang mapapagod at mapapagod tayo. Pero kung si Lord ang sentro ng buhay natin, kung sa kanya umiikot lahat ng ginagawa natin, then everything works smoothly.
Galatians 2:20, 'I have been crucified with Christ and I no longer live, but Christ lives in me. The life I now live in the body, I live by faith in the Son of God, who loved me and gave himself for me.'
Kaya para sa mga taong hanggang ngayon, 'AYOKO NA' pa rin ang bukambibig (pasintabi sa Ate kong nurse na maganda), 'wag kang susuko, just move on. Don't quit, just take A STEP OF FAITH. Nakaya mo nga sa simula e, kayanin mo hanggang dulo.
Kung ikaw naman ay nacoconfuse at hirap na hirap na kulang na lang magalit ka at nagising ka pa sa araw na 'to, MOVE ON. Oo, ang dali nanamang sabihin. Pero mahirap 'di ba? But God created us as social beings. Ayaw niya tayong lumayo sa tao at ikulong ang sarili natin para magmukmok. He wants us to interact, because He knows, we need a brother or a sister that will comfort us. Kung may problema ka, sabihin mo. Lumapit ka sa mga taong alam mong makakatulong sa'yo, hindi kung saan mapapariwara ka lang. God is the god of comfort, and since we are imitators of Jesus Christ, nananalaytay 'yan sa'tin, tayo, na mga anak ng Diyos.
Kung dati'y nabubuhay ka para sa tao, move on, lumelevel up ka. Serve God. Kasi kapatid, this is not our home forever. Masayang mabuhay sa lupa na kasama natin ang Panginoon, what more sa langit kung saan kaharap na natin siya?
Matthew 6:20, 'Do not store up for yourselves treasures on earth, where moth and rust destroy, and where thieves break in and steal. But store up for yourselves treasures in heaven, where neither moth nor rust destroys, and where thieves do not break in or steal; for where your treasure is, there your heart will be also.'
----------------------
*Everlasting God by Chris Tomlin:
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)